تاریخچه دارالترجمه رسمی در ایران
تاریخچه دارالترجمه رسمی به نیاز انسان ها برای برقراری ارتباط بر می گردد. اگر همة مردم روی زمین فقط با یک زبان سخن میگفتند و مینوشتند، دیگر به ترجمه نیازی نبود و تاریخچه دارالترجمه بوجود نمی آمد.
دارالترجمه چگونه بوجود آمد؟
تنوع زبانهای موجود در دنیا و نیاز آن ها به ارتباط با یکدیگر باعث می شود که در روابط میان ایشان و کسانی که به زبان ایشان سخن نمیگویند، نیاز به واسطه ای برای بیان مقصود و رفع احتیاجات داشته باشند که منظور و مفهوم هر یک از دو طرف را به دیگری منتقل کند و این واسطه همان مترجم است و کار ترجمه را به عهده دارد.
در تاریخچه دارالترجمه میتوان ترجمه را به وسیله ی دو بیان متفاوت موسّع و مضیّق تعریف کرد. در مفهوم موسّع ترجمه محدود به گفتار و نوشتار نمی شود. بلکه ایماء و اشاره و حرکات دست و بدن هم شامل می شود که به نوعی بیانگر مقصود باشد. مثلاً شخص ناشنوا و دارای اختلال گفتاری را در نظر می گیریم که لازمه ی برقراری ارتباط با او استفاده از زبان اشاره ای است که به آن آشنا است. بنابراین استفاده از همین زبان اشاره و انتقال معنای دلخواه به مخاطب ناشنوا و دارای اختلال گفتاری هم به نوعی ترجمه و برگردان ما فی الضمیر به حساب می اید.
اما در مفهوم مضیّق ترجمه عبارت است از انتقال واژگان و عبارات مورد نظر از یک زبان به زبان دیگر یا به صورت گفتاری و یا به صورت نوشتاری است. تا شنونده یا خواننده متن مقصد بتواند منظور گوینده یا نویسنده متن مبدأ را به درستی بفهمد. اما در تاریخچه دارالترجمه منظور از ترجمه رسمی چیست؟ شاید بتوان گفت ترجمه رسمی به معنای انتقال واژگان و عبارات ذکر شده در یک متن رسمی از زبان بیگانه به زبان رسمی کشوری که مترجم در آن سکونت دارد، است. ولی تاریخچه دارالترجمه خود متن رسمی را چگونه معنا می کند؟
در رابطه با موضوع تاریخچه دارالترجمه رسمی میتوان گفت متن رسمی در جایگاه دوم قرار دارد که از نظر قانونی و از نظر مقامات ذی صلاح یک کشور نزد نهادها و سازمانهای وابسته به قوای سه گانه آن کشور مورد قبول واقع گردد. بنا براین چنین متنی اگر به زبانی جز زبان رسمی آن کشور باشد، باید به زبان رسمی آن کشور ترجمه شود و این کار، ترجمه رسمی کتبی نام دارد. اگر اظهارات شفاهی افراد نزد نهادها و سازمانهای وابسته به قوای سه گانه آن کشور مورد قبول واقع گردد و دارای ارزش قانونی باشد و به زبانی جز زبان رسمی آن کشور بیان شود، در این صورت، ترجمه ی آن اظهارات به زبان رسمی کشور محل اقامت مترجم، ترجمه رسمی شفاهی گفته میشود.
تاریخچه دارالترجمه رسمی(ترجمه رسمی)در ایران، عنوان حرفه ای قانونمند در سال ۱۳۱۶ شمسی است که اولین قانون مرتبط به ترجمه اظهارات و اسناد در محاکم و دفاتر رسمی در خرداد ماه همان سال را به تصویب رسانید.
تاریچه دارالترجمه رسمی متذکر می شود بعد از پنجاه سال پس از وضع قانون ذکر شده و بر خلاف افزایش کمی مترجمان رسمی، هیچگونه تشکل صنفی مترجمان رسمی به وجود نیامد .
اولین مرحله ی تاسیس نخستین تشکل صنفی مترجمان رسمی
در تاریخچه دارالترجمه رسمی آمده است بعد از دوران انقلاب اسلامی ایران بود که مترجمان رسمی تصمیم به تشکیل بک صنف گرفتند . در تاریخ ۱۶ آبان سال ۱۳۶۴ ، نود و هشت مترجم رسمی زبانهای گوناگون در هتلی در تهران دور هم جمع شدند و اولین مرحله ی تاسیس نخستین تشکل صنفی مترجمان رسمی را باهم بنا نهادند. بعد از انتخاب هیئت رئیسه اموری را برای دریافت مجوز رسمی فعالیت از مقامات صلاحیتدار و ثبت کردن جامعه خود آغاز نمودند که این اقدامات تا بدست امدن نتیجه چندین سال بطول انجامید.
دریافت پروانه فعالیت رسمی
از امرور تاریخچه دارالترجمه رسمی می توان فهمید در اخر جامعه مترجمان رسمی کشور بعد از یک دوران فترت تقریبا ۱۰ ساله ، در آبان سال ۱۳۷۹ توانستند پروانه فعالیت رسمی رادریافت کنند و تشکل ثبت رسمی شد و دوران جدیدی از فعالیت خود را بنابر اساسنامه و آئین نامه جدیدی با هدف سامان دادن مترجمان رسمی ، افزایش کیفی این حرفه ، محکم شدن پیوند میان اعضاء و دفاع از حقوق و منافع صنفی مترجمان رسمی آغاز کرد.
اعضای جامعه مترجمان رسمی
در تاریخچه دارالترجمه رسمی بیان شده است که امروزه جامعه مترجمان رسمی ایران حدود 534 نفرد عضو دارد که فعال هستند. تا امروزه یازده مجمع عمومی سالانه برگزار کرده و دارای هیئت مدیره منتخبی است که شامل هفت عضو اصلی و سه عضو علی البدل است . رئیس و نایب رئیس هیئت مدیره و خزانه دار جامعه از بین اعضاء اصلی هیئت مدیره انتخاب می شوند. جامعه یک فصل نامه در رابطه با موضوعات خبری ، آموزشی ، پژهشی ، تحلیلی اطلاع رسانی و صنفی با مضمون “پیام مترجمان رسمی ” دارد.
بعضی از اطلاعات دیگر مربوط به جامعه مترجمان رسمی ایران در تاریخچه دارالترجمه ذکر شده:
تاریخ تاسیس جامعه مترجمان رسمی ایران : ۱۶/۸/۱۳۷۹
تعداد اعضای فعال جامعه مترجمان رسمی ایران : 534 نفر
تعداد اعضاء در تهران : ۳۶۰ نفر
تعداد اعضاء در شهرستان : ۱۷۱ نفر
تقسیم جغرافیائی : تعداد ۱۷۱ مترجم رسمی شهرستانها در ۲۸ مرکز استان و شهرستان مهم مشغول به کار دارد.
ترتیب زبانهائی که در آن ها مترجم رسمی وجود دارد عبارتند از : انگلیسی، فرانسه، آلمانی، عربی، ترکی استانبولی ترکی آذری، ایتالیائی، روسی، اسپانیائی، ارمنی، اردو
تاریخچه دارالترجمه قوانین زیر را متذکر میشود
طبق تاریچه دارالترجمه بر این تعداد باید مترجمانی اضافه شود که دارای پروانه رسمی بوده اگرچه عملاً فعال نبوده یا عضو جامعه مترجمان رسمی نیستند که بدین ترتیب جمع کل مترجمان رسمی به حدود یک هزار نفر می رسد , با این حال پیشرفت تکنولوژی منجر به این شد که تمامی دارالترجمه های فعال در این حوزه به سمتی حرکت کنند که در کمترین زمان ممکن و با بالاترین کیفیت مدارک مشتریان خود را به بهترین شیوه ممکن ترجمه و پروسه ی ترجمه ی مدارک را تسهیل کنند.
دیدگاهتان را بنویسید